第一千三百零二章 令人震撼之处经,第一怖畏经,第二怖畏经,自责怖畏经 增支部4集118经到121经

118 令人震撼之处经


"比丘们,对于有信仰的善男子来说,有四处应当去看、会令人震撼的地方。是哪四处呢?

'这里是如来诞生之处',比丘们,这是有信仰的善男子应当去看、会令人震撼的地方。

'这里是如来证得无上正等正觉之处',比丘们,这是有信仰的善男子应当去看、会令人震撼的地方。

'这里是如来转无上法轮之处',比丘们,这是有信仰的善男子应当去看、会令人震撼的地方。

'这里是如来入无余涅槃之处',比丘们,这是有信仰的善男子应当去看、会令人震撼的地方。

比丘们,这就是有信仰的善男子的四处应当去看、会令人震撼的地方。"


119 第一怖畏经


"比丘们,有四种怖畏。是哪四种呢?生的怖畏、老的怖畏、病的怖畏、死的怖畏 比丘们,这就是四种怖畏。"


120 第二怖畏经


"比丘们,有四种怖畏。是哪四种呢?火的怖畏、水的怖畏、王的怖畏、盗贼的怖畏 比丘们,这就是四种怖畏。"


121 自责怖畏经


"比丘们,有四种怖畏。是哪四种呢?自责的怖畏、他人责备的怖畏、刑罚的怖畏、恶趣的怖畏。


什么是自责的怖畏呢?在此,比丘们,有人这样思维:'如果我以身造恶行,以语造恶行,以意造恶行,为什么我的自我不会因戒行而责备我呢?'他因为害怕自责,便断除身恶行而修习身善行,断除语恶行而修习语善行,断除意恶行而修习意善行,保持清净的自我。比丘们,这就叫做自责的怖畏。


什么是他人责备的怖畏呢?在此,比丘们,有人这样思维:'如果我以身造恶行,以语造恶行,以意造恶行,为什么他人不会因戒行而责备我呢?'他因为害怕他人责备,便断除身恶行而修习身善行,断除语恶行而修习语善行,断除意恶行而修习意善行,保持清净的自我。比丘们,这就叫做他人责备的怖畏。


什么是刑罚的怖畏呢?在此,比丘们,有人看见盗贼作恶,国王捕获后对他们施以各种刑罚:用鞭打、用棍打、用短棒打,砍断手、砍断脚、砍断手脚,割耳、割鼻、割耳鼻,施以锅刑、贝壳刑、罗睺口刑、火鬘刑、手炬刑、草衣刑、树皮衣刑、羚羊刑、钩肉刑、钱刑、碱浴刑、转棒刑、草席刑,浇热油、让狗咬、活着上刑柱、用剑砍头。


他这样想:'因为做了这样的恶业,盗贼们被国王抓获并受到各种刑罚...如果我做这样的恶业,国王也会抓我并对我施以这些刑罚...'。他因为害怕刑罚,便不去抢夺他人财物。他断除身恶行...保持清净的自我。比丘们,这就叫做刑罚的怖畏。


什么是恶趣的怖畏呢?在此,比丘们,有人这样思维:'身恶行在来世会有恶报,语恶行在来世会有恶报,意恶行在来世会有恶报。如果我以身造恶行,以语造恶行,以意造恶行,为什么我在身坏命终后不会堕入恶趣、恶道、地狱呢?'他因为害怕恶趣,便断除身恶行而修习身善行,断除语恶行而修习语善行,断除意恶行而修习意善行,保持清净的自我。比丘们,这就叫做恶趣的怖畏。


比丘们,这就是四种怖畏。"


巴利语原版经文


118/ 8. Saṃvejanīyasuttaṃ

   118. “Cattārimāni, bhikkhave, saddhassa kulaputtassa dassanīyāni saṃvejanīyāni ṭhānāni. Katamāni cattāri? ‘Idha tathāgato jāto’ti, bhikkhave, saddhassa kulaputtassa dassanīyaṃ saṃvejanīyaṃ ṭhānaṃ. ‘Idha tathāgato anuttaraṃ sammāsambodhiṃ abhisambuddho’ti, bhikkhave, saddhassa kulaputtassa dassanīyaṃ saṃvejanīyaṃ ṭhānaṃ. ‘Idha tathāgato anuttaraṃ dhammacakkaṃ pavattesī’ti, bhikkhave, saddhassa kulaputtassa dassanīyaṃ saṃvejanīyaṃ ṭhānaṃ. ‘Idha tathāgato anupādisesāya nibbānadhātuyā parinibbuto’ti bhikkhave, saddhassa kulaputtassa dassanīyaṃ saṃvejanīyaṃ ṭhānaṃ. Imāni kho, bhikkhave, cattāri saddhassa kulaputtassa dassanīyāni saṃvejanīyāni ṭhānānī”ti. Aṭṭhamaṃ.


119/ 9. Paṭhamabhayasuttaṃ

   119. “Cattārimāni bhikkhave, bhayāni. Katamāni cattāri? Jātibhayaṃ, jarābhayaṃ, byādhibhayaṃ, maraṇabhayaṃ– imāni kho, bhikkhave, cattāri bhayānī”ti. Navamaṃ.


120/ 10. Dutiyabhayasuttaṃ

   120. “Cattārimāni, bhikkhave, bhayāni. Katamāni cattāri? Aggibhayaṃ, udakabhayaṃ, rājabhayaṃ, corabhayaṃ– imāni kho, bhikkhave, cattāri bhayānī”ti. Dasamaṃ.

   Kesivaggo dutiyo.

   Tassuddānaṃ–

   Kesi javo patodo ca, nāgo ṭhānena pañcamaṃ;

   Appamādo ca ārakkho, saṃvejanīyañca dve bhayāti.


(13) 3. Bhayavaggo

121/ 1. Attānuvādasuttaṃ

   121. “Cattārimāni bhikkhave, bhayāni. Katamāni cattāri? Attānuvādabhayaṃ, parānuvādabhayaṃ, daṇḍabhayaṃ, duggatibhayaṃ.

   “Katamañca, bhikkhave, attānuvādabhayaṃ? Idha, bhikkhave, ekacco iti paṭisañcikkhati– ‘ahañceva kho pana kāyena duccaritaṃ careyyaṃ, vācāya duccaritaṃ careyyaṃ, manasā duccaritaṃ careyyaṃ, kiñca taṃ yaṃ maṃ attā sīlato na upavadeyyā’ti! So attānuvādabhayassa bhīto kāyaduccaritaṃ pahāya kāyasucaritaṃ bhāveti, vacīduccaritaṃ pahāya vacīsucaritaṃ bhāveti, manoduccaritaṃ pahāya manosucaritaṃ bhāveti, suddhaṃ attānaṃ pariharati. Idaṃ vuccati, bhikkhave, attānuvādabhayaṃ.

   “Katamañca, bhikkhave, parānuvādabhayaṃ? Idha bhikkhave, ekacco iti paṭisañcikkhati– ‘ahañceva kho pana kāyena duccaritaṃ careyyaṃ, vācāya duccaritaṃ careyyaṃ, manasā duccaritaṃ careyyaṃ, kiñca taṃ yaṃ maṃ pare sīlato na upavadeyyun’ti! So parānuvādabhayassa bhīto kāyaduccaritaṃ pahāya kāyasucaritaṃ bhāveti, vacīduccaritaṃ pahāya vacīsucaritaṃ bhāveti, manoduccaritaṃ pahāya manosucaritaṃ bhāveti, suddhaṃ attānaṃ pariharati. Idaṃ vuccati, bhikkhave, parānuvādabhayaṃ.

   “Katamañca, bhikkhave, daṇḍabhayaṃ? Idha, bhikkhave, ekacco passati coraṃ āgucāriṃ, rājāno gahetvā vividhā kammakāraṇā kārente, kasāhipi tāḷente, vettehipi tāḷente, addhadaṇḍakehipi tāḷente, hatthampi chindante, pādampi chindante, hatthapādampi chindante, kaṇṇampi chindante, nāsampi chindante, kaṇṇanāsampi chindante, bilaṅgathālikampi karonte, saṅkhamuṇḍikampi karonte, rāhumukhampi karonte, jotimālikampi karonte, hatthapajjotikampi karonte, erakavattikampi karonte, cīrakavāsikampi karonte, eṇeyyakampi karonte, balisamaṃsikampi karonte, kahāpaṇakampi karonte, khārāpatacchikampi karonte, palighaparivattikampi karonte, palālapīṭhakampi karonte, tattenapi telena osiñcante, sunakhehipi khādāpente, jīvantampi sūle uttāsente, asināpi sīsaṃ chindante.

   “Tassa evaṃ hoti– ‘yathārūpānaṃ kho pāpakānaṃ kammānaṃ hetu coraṃ āgucāriṃ rājāno gahetvā vividhā kammakāraṇā kārenti, kasāhipi tāḷenti …pe… asināpi sīsaṃ chindanti, ahañceva kho pana evarūpaṃ pāpakammaṃ kareyyaṃ, mampi rājāno gahetvā evarūpā vividhā kammakāraṇā kāreyyuṃ, kasāhipi tāḷeyyuṃ, vettehipi tāḷeyyuṃ, addhadaṇḍakehipi tāḷeyyuṃ, hatthampi chindeyyuṃ, pādampi chindeyyuṃ, hatthapādampi chindeyyuṃ, kaṇṇampi chindeyyuṃ, nāsampi chindeyyuṃ, kaṇṇanāsampi chindeyyuṃ, bilaṅgathālikampi kareyyuṃ, saṅkhamuṇḍikampi kareyyuṃ; rāhumukhampi kareyyuṃ, jotimālikampi kareyyuṃ, hatthapajjotikampi kareyyuṃ, erakavattikampi kareyyuṃ, cīrakavāsikampi kareyyuṃ, eṇeyyakampi kareyyuṃ, balisamaṃsikampi kareyyuṃ, kahāpaṇakampi kareyyuṃ, khārāpatacchikampi kareyyuṃ, palighaparivattikampi kareyyuṃ, palālapīṭhakampi kareyyuṃ, tattenapi telena osiñceyyuṃ, sunakhehipi khādāpeyyuṃ, jīvantampi sūle uttāseyyuṃ, asināpi sīsaṃ chindeyyun’ti. So daṇḍabhayassa bhīto na paresaṃ pābhataṃ vilumpanto carati. Kāyaduccaritaṃ pahāya …pe… suddhaṃ attānaṃ pariharati. Idaṃ vuccati, bhikkhave, daṇḍabhayaṃ.

   “Katamañca bhikkhave, duggatibhayaṃ? Idha, bhikkhave, ekacco iti paṭisañcikkhati– ‘kāyaduccaritassa kho pāpako vipāko abhisamparāyaṃ, vacīduccaritassa pāpako vipāko abhisamparāyaṃ, manoduccaritassa pāpako vipāko abhisamparāyaṃ. Ahañceva kho pana kāyena duccaritaṃ careyyaṃ, vācāya duccaritaṃ careyyaṃ, manasā duccaritaṃ careyyaṃ, kiñca taṃ yāhaṃ na kāyassa bhedā paraṃ maraṇā apāyaṃ duggatiṃ vinipātaṃ nirayaṃ upapajjeyyan’ti! So duggatibhayassa bhīto kāyaduccaritaṃ pahāya kāyasucaritaṃ bhāveti, vacīduccaritaṃ pahāya vacīsucaritaṃ bhāveti, manoduccaritaṃ pahāya manosucaritaṃ bhāveti, suddhaṃ attānaṃ pariharati. Idaṃ vuccati, bhikkhave, duggatibhayaṃ. Imāni kho, bhikkhave, cattāri bhayānī”ti. Paṭhamaṃ.


“第一千三百零二章 令人震撼之处经,第一怖畏经,第二怖畏经,自责怖畏经 增支部4集118经到121经” 的相关文章

第三十四章 祭祀心中的解脱火

相应部7相应9经/孙陀利葛经(婆罗门相应/有偈篇/祇夜)有个时候,佛陀住在骄萨罗国的孙陀利迦河边。那个时候,有个婆罗门在孙陀利迦河边供养火神。他举行完祭祀火神的仪式后,就站起来,四处观望,他心里想:「给谁吃这些供养火神后的祭品呢?」婆罗门看见佛陀坐在一棵大树下,当时佛陀用毛巾包裹着头,婆罗门就左手拿...

第三十七章 多次的播种才能多次的收获果实

相应部7相应12经/优达亚经(婆罗门相应/有偈篇/祇夜)有个时候,佛陀中午穿好法衣,拿着饭钵,进入舍卫城挨家挨户,不分贫富贵贱的化缘饭食,有个叫优陀亚的婆罗门看见佛陀来到自己的住处,就将佛陀的饭钵盛满米饭和斋菜。几天后,佛陀第二次来到优陀亚婆罗门的住处,优陀亚婆罗门又恭敬的供养给佛陀可口的饭菜。又过...

第五十一章 世间有四种食物

2.食品相应部12相应11经/食经(因缘相应/因缘篇/修多罗)有个时候,佛陀住在舍卫城的祇树林给孤独园,有一天,佛陀对出家弟子们说:“弟子们,有四种食物让世间的人或众生生存下去,是哪四种食物呢?第一种是或粗、或细能够填饱肚子的物质食物。第二种是感知外界事物事情存在与否的认识、判断、分别能力,这种能力...

第五十二章 什么人才是如来认可的修行人?

相应部12相应14经/沙门婆罗门经第二(因缘相应/因缘篇/修多罗)有个时候,佛陀住在舍卫城的祇树林给孤独园,有一天,佛陀对出家弟子们说:“弟子们,任何的修行人、出家人,如果他们不明白缘起法(缘起法解释,见第四十八章、第四十九章),就不明白老死,就不明白老死的根源是什么,就不明白如何灭除老死,就不明白...

第五十三章 世间事物是真实的还是虚假的?

相应部12相应15经/迦旃延氏经(因缘相应/因缘篇/修多罗)有个时候,佛陀住在舍卫城的祇树林给孤独园。有一天,迦旃延尊者来到佛陀的住所,他顶礼佛陀后,在一旁坐下,迦旃延尊者对佛陀说:“世尊,您经常说要有正确的见解,什么才是正确的见解呢?”佛陀说:“迦旃延,世间大多数人有两种观点,他们要么认为世间的一...

第六十章 证悟解脱果位的方法

相应部12相应23经/近因经(因缘相应/因缘篇/修多罗)有个时候,佛陀住在舍卫城的祇树林给孤独园。有一天,佛陀对出家弟子们说:“弟子们,如来说开启智慧的人才能从烦恼和痛苦中解脱出来。弟子们,要开启什么智慧才能除灭烦恼和痛苦呢?那就是要知道和明白:「世间的物质事物,包括世间人的物质身体是如何聚集形成出...