相应部5相应1经到3经(比丘尼相应/有偈篇/祇夜)

比丘尼相应

阿拉维迦经

如是我闻:一时,世尊住在舍卫城祇树给孤独园。那时,阿拉维迦比丘尼在清晨时分,穿好衣服,拿着钵和外衣,进入舍卫城乞食。在舍卫城乞食完毕,饭后返回,为了独处而走向暗林。

这时,恶魔魔罗想要引起阿拉维迦比丘尼的恐惧、战栗和毛骨悚然,想要使她离开独处,就走近阿拉维迦比丘尼;走近后,用偈颂对阿拉维迦比丘尼说:

"世间没有出离,独处你能做什么?  

享受感官之乐吧,别后悔莫及。"

这时,阿拉维迦比丘尼想:"这是谁,人还是非人,在说偈颂?"然后阿拉维迦比丘尼想:"这是恶魔魔罗想要引起我的恐惧、战栗和毛骨悚然,想要使我离开独处而说偈颂。"

阿拉维迦比丘尼知道"这是恶魔魔罗"后,就用偈颂回答恶魔魔罗:

"世间有出离,我以智慧善触及。  

放逸的亲友啊恶者,你不知道那境地。

欲如剑与枪,摧毁诸蕴身;  

你所说的欲乐,对我是不乐。"

这时,恶魔魔罗想:"阿拉维迦比丘尼知道我",痛苦、沮丧,就在那里消失了。

苏摩经

舍卫城因缘。那时,苏摩比丘尼在清晨时分,穿好衣服,拿着钵和外衣,进入舍卫城乞食。在舍卫城乞食完毕,饭后返回,为了午休而走向暗林。进入暗林后,在一棵树下坐下来午休。

这时,恶魔魔罗想要引起苏摩比丘尼的恐惧、战栗和毛骨悚然,想要使她离开定境,就走近苏摩比丘尼;走近后,用偈颂对苏摩比丘尼说:

"仙人们所达到的,那难以企及之处;  

二指宽的智慧,女人不能得到。"

这时,苏摩比丘尼想:"这是谁,人还是非人,在说偈颂?"然后苏摩比丘尼想:"这是恶魔魔罗想要引起我的恐惧、战栗和毛骨悚然,想要使我离开定境而说偈颂。"

苏摩比丘尼知道"这是恶魔魔罗"后,就用偈颂回答恶魔魔罗:

"心意善定时,女性身份何妨? 

智慧运行时,正观诸法时。

若有人这样想,我是女人或男人, 

或想其他什么,魔罗适合对他说。"

这时,恶魔魔罗想:"苏摩比丘尼知道我",痛苦、沮丧,就在那里消失了。

吉沙·乔达弥经

舍卫城因缘。那时,吉沙·乔达弥比丘尼在清晨时分,穿好衣服,拿着钵和外衣,进入舍卫城乞食。在舍卫城乞食完毕,饭后返回,为了午休而走向暗林。进入暗林后,在一棵树下坐下来午休。

这时,恶魔魔罗想要引起吉沙·乔达弥比丘尼的恐惧、战栗和毛骨悚然,想要使她离开定境,就走近吉沙·乔达弥比丘尼;走近后,用偈颂对吉沙·乔达弥比丘尼说:

"为何你像失子的人,独自哭泣?  

独自进入森林,是在寻找男人吗?"

这时,吉沙·乔达弥比丘尼想:"这是谁,人还是非人,在说偈颂?"然后吉沙·乔达弥比丘尼想:"这是恶魔魔罗想要引起我的恐惧、战栗和毛骨悚然,想要使我离开定境而说偈颂。"

吉沙·乔达弥比丘尼知道"这是恶魔魔罗"后,就用偈颂回答恶魔魔罗:

"我已永远失去儿子,男人们也已终结;  

我不悲伤不哭泣,朋友,我也不怕你。

一切欢喜已灭尽,无明黑暗已破除;  

我已战胜死亡军,住于无漏之中。"

这时,恶魔魔罗想:"吉沙·乔达弥比丘尼知道我",痛苦、沮丧,就在那里消失了。

巴利语原版经文

5. Bhikkhunīsaṃyuttaṃ

SN.5.1. Āḷavikāsuttaṃ

　　 162. Evaṃ me sutaṃ– ekaṃ samayaṃ bhagavā sāvatthiyaṃ viharati jetavane anāthapiṇḍikassa ārāme. Atha kho āḷavikā bhikkhunī pubbaṇhasamayaṃ nivāsetvā pattacīvaramādāya sāvatthiṃ piṇḍāya pāvisi. Sāvatthiyaṃ piṇḍāya caritvā pacchābhattaṃ piṇḍapātapaṭikkantā yena andhavanaṃ tenupasaṅkami vivekatthinī. Atha kho māro pāpimā āḷavikāya bhikkhuniyā bhayaṃ chambhitattaṃ lomahaṃsaṃ uppādetukāmo vivekamhā cāvetukāmo yena āḷavikā bhikkhunī tenupasaṅkami; upasaṅkamitvā āḷavikaṃ bhikkhuniṃ gāthāya ajjhabhāsi–

　　 “Natthi nissaraṇaṃ loke, kiṃ vivekena kāhasi;

　　 Bhuñjassu kāmaratiyo, māhu pacchānutāpinī”ti.

　　 Atha kho āḷavikāya bhikkhuniyā etadahosi– “ko nu khvāyaṃ manusso vā amanusso vā gāthaṃ bhāsatī”ti? Atha kho āḷavikāya bhikkhuniyā etadahosi– “māro kho ayaṃ pāpimā mama bhayaṃ chambhitattaṃ lomahaṃsaṃ uppādetukāmo vivekamhā cāvetukāmo gāthaṃ bhāsatī”ti. Atha kho āḷavikā bhikkhunī “māro ayaṃ pāpimā” iti viditvā māraṃ pāpimantaṃ gāthāhi paccabhāsi–

　　 “Atthi nissaraṇaṃ loke, paññāya me suphussitaṃ.

　　 Pamattabandhu pāpima, na tvaṃ jānāsi taṃ padaṃ.

　　 “Sattisūlūpamā kāmā, khandhāsaṃ adhikuṭṭanā;

　　 Yaṃ tvaṃ kāmaratiṃ brūsi, arati mayha sā ahū”ti.

　　 Atha kho māro pāpimā “jānāti maṃ āḷavikā bhikkhunī”ti dukkhī dummano tatthevantaradhāyīti.

SN.5.2. Somāsuttaṃ

　　 163. Sāvatthinidānaṃ Atha kho somā bhikkhunī pubbaṇhasamayaṃ nivāsetvā pattacīvaramādāya sāvatthiṃ piṇḍāya pāvisi. Sāvatthiyaṃ piṇḍāya caritvā pacchābhattaṃ piṇḍapātapaṭikkantā yena andhavanaṃ tenupasaṅkami divāvihārāya. Andhavanaṃ ajjhogāhetvā aññatarasmiṃ rukkhamūle divāvihāraṃ nisīdi. Atha kho māro pāpimā somāya bhikkhuniyā bhayaṃ chambhitattaṃ lomahaṃsaṃ uppādetukāmo samādhimhā cāvetukāmo yena somā bhikkhunī tenupasaṅkami; upasaṅkamitvā somaṃ bhikkhuniṃ gāthāya ajjhabhāsi–

　　 “Yaṃ taṃ isīhi pattabbaṃ, ṭhānaṃ durabhisambhavaṃ;

　　 Na taṃ dvaṅgulapaññāya, sakkā pappotumitthiyā”ti.

　　 Atha kho somāya bhikkhuniyā etadahosi– “ko nu khvāyaṃ manusso vā amanusso vā gāthaṃ bhāsatī”ti? Atha kho somāya bhikkhuniyā etadahosi– “māro kho ayaṃ pāpimā mama bhayaṃ chambhitattaṃ lomahaṃsaṃ uppādetukāmo samādhimhā cāvetukāmo gāthaṃ bhāsatī”ti. Atha kho somā bhikkhunī “māro ayaṃ pāpimā” iti viditvā māraṃ pāpimantaṃ gāthāhi paccabhāsi–

　　 “Itthibhāvo kiṃ kayirā, cittamhi susamāhite;

　　 Ñāṇamhi vattamānamhi, sammā dhammaṃ vipassato.

　　 “Yassa nūna siyā evaṃ, itthāhaṃ purisoti vā.

　　 Kiñci vā pana aññasmi, taṃ māro vattumarahatī”ti.

　　 Atha kho māro pāpimā “jānāti maṃ somā bhikkhunī”ti dukkhī dummano tatthevantaradhāyīti.

SN.5.3. Kisāgotamīsuttaṃ

　　 164. Sāvatthinidānaṃ. Atha kho kisāgotamī bhikkhunī pubbaṇhasamayaṃ nivāsetvā pattacīvaramādāya sāvatthiṃ piṇḍāya pāvisi. Sāvatthiyaṃ piṇḍāya caritvā pacchābhattaṃ piṇḍapātapaṭikkantā yena andhavanaṃ tenupasaṅkami divāvihārāya. Andhavanaṃ ajjhogāhetvā aññatarasmiṃ rukkhamūle divāvihāraṃ nisīdi. Atha kho māro pāpimā kisāgotamiyā bhikkhuniyā bhayaṃ chambhitattaṃ lomahaṃsaṃ uppādetukāmo samādhimhā cāvetukāmo yena kisāgotamī bhikkhunī tenupasaṅkami; upasaṅkamitvā kisāgotamiṃ bhikkhuniṃ gāthāya ajjhabhāsi–

　　 “Kiṃ nu tvaṃ mataputtāva, ekamāsi rudammukhī;

　　 Vanamajjhagatā ekā, purisaṃ nu gavesasī”ti.

　　 Atha kho kisāgotamiyā bhikkhuniyā etadahosi– “ko nu khvāyaṃ manusso vā amanusso vā gāthaṃ bhāsatī”ti? Atha kho kisāgotamiyā bhikkhuniyā etadahosi– “māro kho ayaṃ pāpimā mama bhayaṃ chambhitattaṃ lomahaṃsaṃ uppādetukāmo samādhimhā cāvetukāmo gāthaṃ bhāsatī”ti.

　　 Atha kho kisāgotamī bhikkhunī “māro ayaṃ pāpimā” iti viditvā māraṃ pāpimantaṃ gāthāhi paccabhāsi–

　　 “Accantaṃ mataputtāmhi, purisā etadantikā;

　　 Na socāmi na rodāmi, na taṃ bhāyāmi āvuso.

　　 “Sabbattha vihatā nandī, tamokkhandho padālito;

　　 Jetvāna maccuno senaṃ, viharāmi anāsavā”ti.

　　 Atha kho māro pāpimā “jānāti maṃ kisāgotamī bhikkhunī”ti dukkhī dummano tatthevantaradhāyīti.